I'm back.

Hij is terug. Vier maanden geleden dat ik voor het laatst iets heb gepubliceerd; I’m back. Ik luister naar Kane en Ilse DeLange terwijl om mij heen alle geluiden zijn weggeëbd. Alleen het tikken van de klok en het geratel van mijn toetsenbord zijn nog overgebleven. Naast mij staat een glas met daarin een vloeistof met dezelfde kleur als thee. Het smaakt alleen iets anders. Deze week is er veel gebeurd. Gisteravond het beste nieuws van dit jaar te horen gekregen. Het glas naast me raakt steeds verder leeg. Nu een nummer van Sinatra, “One For My Baby”. Het is en blijft een van mijn favorieten. Muziek laat je even alles vergeten, zorgt ervoor dat je, heel even maar, kunt ontsnappen aan de wereld om je heen. Het is me opgevallen dat ik het eigenlijk helemaal niet slecht heb. Je moet het alleen inzien. Misschien is dat wel het probleem van onze maatschappij… We zijn niet blij met wat we hebben, het moet altijd meer, groter, beter zijn dan wat nu al aanwezig is. Ik word er moe van, maar ik besluit er geen aandacht meer aan te schenken.

Even een momentje van rust, een ogenblik van spontane inspiratie en dan ga je maar schrijven. Het is een tijd geleden en het voelt onwennig. Egypte is de nieuwe president alweer zat, trouwens. Het leger heeft ‘m afgezet en neemt de leiding weer over. Ha, moesten we hier eens proberen. Dat zou een stunt zijn. ‘k Heb ontdekt dat goede vrienden en mensen waarmee je een goed gesprek kunt hebben, waardevoller zijn dan wat dan ook. Ik kijk naar de goudgele vloeistof in m’n glas. Dat zijn prachtige zinnetjes omdat, zoals iemand laatst tegen mij zei, “een goed verhaal nooit begint met “Ik at laatst een salade, en opeens…””. En het is waar, de beste verhalen beginnen met “Goh, ik zat laatst in het café een biertje te drinken en toen opeens, uit het niets…”. Het eeuwige gezeur van mij is opgehouden. Eindelijk heeft ‘t plaats gemaakt voor een voldaan en tevreden gevoel. Het gaat lekker. Er klinkt alweer een nummer van Sinatra in mijn oren, dit keer gezongen door Robbie Williams. Wie? Inderdaad, Robbie Williams en zijn stem past hier geweldig goed bij. Het gevoel van tevredenheid wordt alleen maar groter. Misschien moet u dat ook eens proberen, het werkt geweldig goed! Gewoon wachten totdat het stil wordt en genieten. Laten we dat allemaal eens doen. Op de spreekwoordelijke pauzeknop drukken, even stilstaan en het moment waarderen. Serieus. Doen.