We vallen in herhaling. O, wacht. Ik ook! Tijd om die cirkel eens te doorbreken. Ook wel een goed idee voor de politiek. Laat ze toch eens met iets nieuws komen. Steeds weer datzelfde gezeur. Nee, ik ga mijn energie in andere dingen steken. Belangrijker dingen. Projecten waarmee ikzelf verder zou kunnen komen. Want als niemand er echt iets mee doet, ben ik gedoemd om alles zelf te gaan doen. Toch niet alleen. Maar hulp van "bovenaf"? Dacht het niet. Ik wijk m'n hele leven al af, dus waarom nu ook niet. Lekker anders zijn. Waar iedereen rechts gaat, ga ik links. En daar gaat ook de logica overboord; ik ben rechtshandig. Desalniettemin is het mooi om dan te zien dat ik niet de enige ben die een andere weg kiest.
Soms snap ik er helemaal niets meer van. En ik ben niet de meest domme persoon. Kinderen van 14 die een café in proberen te komen? Zelfs nog het lef hebben om de ID-kaart te laten zien waar toch écht 1998 of zelfs 1999 op staat. Schijnbaar ben ik één van de uitzonderingen uit het laatste jaar dat er nog wat hersencellen meegegeven zijn. Da's nou jammer. Ik ga er geen energie meer in steken. 'k Word er niet beter op en ik win er ook niets mee. Maar qua muziek; binnenkort gaat het leuk worden. Niemand die het had verwacht maar het gebeurt toch. En ze zullen lachen. Maar wie het laatst lacht... Dat ben ik. Of wij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten